بایگانی

برای ۳۰۰۰ بازدید در روز چه هاستی بخریم

متغیرهای زیادی بر توانایی پاسخگویی یک هاست به افراد مختلف موثر است، اما مهمترین آن بهینه بودن قالب سایت شماست.

اگر سایت شما قالب بهینه‌ای از نظر تعداد درخواست ها، کدهای برنامه نویسی و تصاویر باشد؛ قطعا هاستینگ شما میزان بیشتری از افراد را پذیرش می‌کند.

قالب‌های وردپرسی (غیر فروشگاهی) در صورت طراحی اختصاصی می‌توانند بر روی هاست لینوکس عادی هم میزبانی شوند اما اگر قالب اماده مخصوصا قالب چندمنظوره وردپرس استفاده کردید باید بدانید که هاست عادی پاسخگوی شما نخواهد بود و باید هاست‌های قوی مخصوص وردپرس را خریداری نمایید

زیرا اینگونه قالب‌ها موارد بسیار زیادی را در خود جای داده و به منابع بسیار زیادی برای پردازش نیاز دارند.

از سمت دیگر برخی هاست‌ها اعلام می‌کنند که در لحظه امکان میزبانی از مثلا ۵ یا ۱۰ یا ۱۰۰ بازدیدکننده در لحظه را دارا هستند که این نیز می‌توانید بر روی نفرات بازدیدی شما در روز تاثیرگزار باشد.

میتوانم سایت داشته باشم


برای داشتن سایت

شما ابتدا باید هدف خود را از داشتن سایت تعیین کنید و مطابق آن نوع سایت خود (شرکتی، فروشگاهی، خبری، شخصی و …) را مشخص نمایید.

سپس بر اساس نام تجاری خود بهترین دامنه و بهترین هاست را تهیه می‌کنید. و در نهایت انتخاب می‌کنید قالب اختصاصی برای شما نوشته شود و یا از سیستم‌های مدیریت محتوا (قالب آماده یا اختصاصی برای همین سیستم مدیریت محتوا) استفاده می‌نمایید؟

شما می‌توانید به راحتی با مطالعه آموزش های مربوط به طراحی سایت در وردپرس و خرید یک قالب آماده نمونه اولیه سایت خود را خودتان به معرض نمایش بگذارید.

اما حتی در این صورت بدانید برای نتیجه گیری بهتر نیاز به یک متخصص دارید که سایت شما را بهینه سازی و یا باز طراحی اختصاصی بر اساس سیستم مدیریت محتوایتان کند.

قالب های آماده به علت داشتن مقادیر زیادی امکانات که ممکن است برای شما کابردی نباشند، باعث کاهش سرعت و عملکرد وبسایت می‌گردند

پارک دامین چیست؟


دامنه هایی که بر روی دامنه ی اصلی پارک می شوند به این صورت عمل می کنند که محتوای دامنه ی اصلی و سایت اصلی را نمایش می دهند و در واقع می توان گفت برای استفاده ی همزمان از پسوند های مختلف دامنه با یک نام برای سایت از پارک دامین استفاده می شود.

مثلا شما در ابتدا یک هاست و دامنه تهیه می‌کنید و با آدرس YourDomain.ir وب سایت خود را راه اندازی میکنید ، سپس تصمیم می‌گیرید که وب سایت فوق با آدرس YourDomain.com نیز قابل دسترس باشد ، در چنین مواقعی میبایست در هاست خود از امکان Parked Domain یا پارک دامین استفاده کنید.

بهتر است دامنه با نام .com دامنه اصلی و دامنه با .ir دامنه‌ی پارک شده باشد.
نگران نباشید، در آینده هم می‌توانید به این کار بپردازید به نحوی که آسیبی به سئو شما نرسد.
این همان نکته ایست که در مورد شماره ۲ گفتیم بهتر است از آن استفاده کنید.

ارتقای هفت رتبه‌ای جایگاه ایران در شاخص جهانی نوآوری 2021


گزارش شاخص جهانی نوآوری ۲۰۲۱، در روز ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱ (۲۹ شهریور ۱۴۰۰) با موضوع «ردیابی نوآوری در میان بحران کووید ۱۹» منتشر شده که نشان از ارتقای هفت رتبه‌ای جایگاه ایران دارد.

ضمن ارزیابی عملکرد نوآوری ۱۳۲ کشور جهان، جدیدترین روندهای نوآوری بررسی کرده است، گفت:

«ایران که در سال ۲۰۲۰ در جایگاه ۶۷ جهان قرار گرفته بود، در سال ۲۰۲۱ با ۷ پله صعود و کسب جایگاه ۶۰ جهان، به عنوان یکی از کشورهایی است که بیشترین ارتقای رتبه را داشته است. درگزارش شاخص جهانی نوآوری ۲۰۲۱، رده‌بندی کشورها به تفکیک منطقه و سطح درآمدی نیز ارائه شده و ایران در میان کشورهای دارای درآمد متوسط به بالا در جایگاه ۱۳ و در میان کشورهای منطقه آسیای مرکزی و جنوبی، پس از هند، در جایگاه دوم قرار گرفته است.»


به گفته وی درگزارش GII 2021، از ۸۱ زیرشاخص در قالب ۷ رکن (۵ رکن مربوط به شاخص‌های ورودی و ۲ رکن مربوط به شاخص‌های خروجی) برای محاسبه امتیاز و رتبه کشورها استفاده شده است.

این متخصص سیاستگذاری علم و فناوری با بیان اینکه ایران، از نظر شاخص‌های ورودی در جایگاه ۸۶ و از نظر شاخص‌های خروجی در جایگاه ۴۴ قرار گرفته و بدترین رتبه در میان ارکان ورودی مربوط به «نهادها» (۱۲۴) و بهترین رتبه مربوط به «سرمایه انسانی و پژوهش» (۴۹) است. اما در میان ارکان خروجی نیز، بهترین رتبه ایران در میان ۱۳۲ کشور جهان مربوط به «خروجی‌های دانش و فناوری» و «خروجی‌های خلاق» (۴۶) است.

Global Innovation Index 2021 –
به گفته شاوردی در میان زیرشاخص‌های بررسی‌شده، بهترین رتبه‌های کشورمان مربوط به «نشان تجاری» (در رکن خروجی‌های خلاق) ، «دانش‌آموختگان علوم و مهندسی» (در رکن سرمایه انسانی و پژوهش) و «طرح صنعتی» (در رکن خروجی‌های خلاق) است.

وی بدترین رتبه‌ها را نیز مربوط به «کیفیت رگولاتوری» (در رکن نهادها) و «نرخ تعرفه» (در رکن پیچیدگی بازار) (۱۳۰) و «سهولت شروع کسب‌وکار» و «ثبات سیاسی و عملیاتی» (در رکن نهادها) (۱۲۹) اعلام کرد.

متخصص سیاستگذاری علم و فناوری با اشاره به اینکه تعداد کمی از کشورها همواره در اوج عملکرد نوآورانه بوده‌اند، گفت:

«کشورهای سوئیس، سوئد، ایالات متحده آمریکا و انگلیس طی سه سال گذشته جزء ۵ کشور برتر بوده‌اند و کره جنوبی برای اولین بار در سال ۲۰۲۱ به جمع ۵ کشور برتر پیوسته است. ۲۵ کشور نوآور برتر GII 2021 عمدتا از اروپا هستند و پنج کشور آسیایی جزء ۱۵ کشور برتر قرار دارند (کره جنوبی (۵)، سنگاپور (۸)، چین (۱۲)، ژاپن (۱۳) و هنگ‌کنگ (۱۴)).»

وی با بیان اینکه کشورهای منتخب دارای درآمد متوسط، در حال تغییر دورنمای نوآوری هستند، تصریح کرد:

«چین، ترکیه، ویتنام، هند و فیلیپین وزن خود را افزایش می‌دهند. چین، همچنان تنها اقتصاد دارای درآمد متوسط است که در میان ۳۰ کشور نوآور برتر جهان جای دارد. ترکیه (۴۱)، تایلند (۴۳)، ویتنام (۴۴)، روسیه (۴۵)، هند (۴۶)، اوکراین (۴۹) و مونتنگرو (۵۰) خود را در میان ۵۰ کشور برتر GII 2021 جای داده‌اند. چهار کشور ترکیه، ویتنام، هند و فیلیپین با فرارسی نظام‌مند توانسته‌اند جایگاه خود را در این رده‌بندی ارتقا دهند و در کنار هم پتانسیل تغییر دورنمای نوآوری جهان را دارند.»

به گفته شاوردی برخی کشورهای در حال توسعه، عملکردی فراتر از سطح توسعه اقتصادی خود دارند. هند، کنیا، جمهوری مولداوی و ویتنام رکورد عملکرد نوآورانه فراتر از سطح توسعه کشور خود را برای یازدهمین سال متوالی ثبت کرده‌اند. برزیل، ایران و پرو برای اولین بار در سال ۲۰۲۱، عملکردی فراتر از سطح توسعه خود داشته‌اند.

لینوکس و تاثیر آن در دنیای سیستم عامل ها


Linux یا لینوکس چیست و هر آنچه بایستی در مورد سیستم عامل لینوکس بدانید
سیستم عامل لینوکس چیست


یکی از سیستم عامل های شناخته شده در دنیای کامپیوتر، لینوکس یا Linux است. در این مقاله به شما خواهیم گفت که سیستم عامل لینوکس چیست و چه کاربردی دارد. با ما همراه باشید تا ۰ تا ۱۰۰ کاربرد لینوکس را بشناسید.


تاریخچه Linux چیست؟
سیستم عامل لینوکس چیست؟
کرنل یا هسته لینوکس چیست؟
وظایف هسته سیستم عامل Linux چیست؟
کاربرد لینوکس چیست؟
منظور از عمومی‌ بودن linux چیست؟
زبان برنامه نویسی لینوکس چیست
توزیع لینوکس چیست؟ ( انواع لینوکس)
توزیع‌های معروف لینوکس
RPM-based linux
Debain-based linux
کالی لینوکس


مزایای سیستم عامل لینوکس چیست؟
معایب سیستم عامل لینوکس


پیش از آنکه بخواهیم سیستم لینوکس را توضیح دهیم باید بدانیم مفهوم سیستم عامل چیست؟ سیستم عامل نرم افزاری است که به مدیریت منابع موجود در یک دستگاه می‌پردازد یعنی ارتباط بین سخت افزار و نرم افزار را فراهم می‌کند. دستگاه می‌تواند لپ تاپ، کامپیوتر، تلفن همراه، مودم، سوئیچ و … باشد. می‌توان گفت وظیفه اصلی سیستم عامل برقراری ارتباط بین کاربر و قطعات دستگاه الکتریکی است در واقع این واسطه ها به کاربر کمک می کنند تا بتواند به راحتی از کامپیوتر و یا گوشی خود استفاده کند.

در حال حاضر سیستم عامل‌هایی همچون ویندوز، لینوکس و مک‌ بر روی سیستم‌های کامپیوتری، رایانه‌ای و لپ تاپ‌ها وجود دارند. برای گوشی‌های تلفن همراه نیز می‌توان گفت سیستم عامل اندروید و ios جز متداول ترین مواردی هستند که مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تاریخچه Linux چیست؟


عبارت Linux از سال ۱۹۸۴ شناخته شده است. اگر بخواهیم از لحاظ فنی آن را شرح دهیم، میتوان چنین گفت که به تنهایی به عنوان هسته سیستم عامل معرفی می گردد. اما از طرفی برخی نیز می گویند که لینوکس که با نماد پنگوئن شناخته می شود، هم نوعی سیستم عامل مانند ویندوز است. و دسته سوم هم که کلا اعتقاد بر این دارند Linux نام دیگر Ubunto است و این دو یکی هستند.

ما اینجاییم تا به شما بگوییم برنامه لینوکس چیست و چه کاربردی دارد.

تاریخچه Linux چیست ؟

پیشنهاد ایران هاست برای وب سایت های لینوکس، استفاده از سرورهای ابری با سرعت و Uptime بالاست.

همین امروز سفارش دهید
سیستم عامل لینوکس چیست؟
در معرفی سیستم عامل لینوکس می توان گفت سیستم عامل لینوکس از قدرتمندترین سیستم عامل‌های موجود در بازار است که بصورت‌ متن باز ارائه می گردد. همچنین در بین مهندسان نرم‌افزار از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است.

برای آشنایی با سیستم عامل لینوکس باید بدانید که سیستم عامل unix ( یونیکس ) در سال ۱۹۷۱ توسط شرکت تلفن و تلگراف آمریکا توسعه و گسترش پیدا کرد. این سیستم عامل گران قیمت بود و همه مردم نمی‌توانستند به راحتی از آن استفاده کنند.سیستم عامل لینوکس چیست
بنابراین سیستم لینوکس که بسیار شبیه به یونیکس و از زیر شاخه‌های آن است، به عنوان جانشین برگزیده شد. در سال ۱۹۹۱ تورالدز لینوکس هسته مرکزی لینوکس را ساخت. سیستم عامل لینوکس توسط کمپانی‌های بسیاری پشتیبانی می‌شود.

کرنل یا هسته لینوکس چیست؟
به طور کلی می‌توان گفت هر سیستم ‌عاملی دارای هسته یا کرنل و رابط بین نرم افزار و سخت افزار سیستم است، در واقع می‌توان گفت وظیفه انجام کارهای اساسی و پایه برعهده هسته یا کرنل است.

در اصل، لینوکس پایین ترین سطح اجزای نرم افزاری یک سیستم به شمار می رود و اگر این بخش آسیب ببیند بقیه نرم افزارها هم قادر به استفاده نخواهند بود. از وظایف هسته آن است که منابع سیستم را به برنامه‌های دیگر موجود در سیستم متصل می‌کند.

هسته لینوکس چیست
وظایف هسته سیستم عامل Linux چیست؟
از مهمترین وظایف هسته نرم افزار لینوکس می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ذخیره سازی داده‌ها: ذخیره سازی داده‌ها در حافظه‌ای که با دسترسی تصادفی کار می‌کند یا در حافظه دائمی ‌و یا در فایل سیستم مجازی صورت می‌گیرد.
دسترسی به شبکه کامپیوتری
زمانبندی
استفاده از ابزارهای ورودی و خروجی مانند موس، کیبورد، وب کم و فلش usb
امنیت: این امنیت می‌تواند شامل امنیت‌ منابع و همچنین کاربران و گروه‌های کاربری مختلف باشد.
کاربرد لینوکس چیست؟
تا به اینجا به این درک رسیده ایم که لینوکس چیست و در این بخش به کاربرد سیستم عامل لینوکس خواهیم پرداخت.

به دلیل متن باز بودن برنامه لینوکس ، امنیت سیستم عامل آن بسیار بالاست. در نتیجه برای سازمان هایی که نیاز به حد بالای امنیت هستند بسیار کاربردی است. این نرم افزار به عنوان سیستم عامل محبوب در شبکه‌ها و محیط‌ های شبکه‌ای استفاده می‌شود و می‌توان گفت که ۷۰ درصد فایروال‌های مورد استفاده در شبکه‌های دنیا، از سیستم عامل لینوکس استفاده می‌کنند.

از دیگر کاربرد های لینوکس میتوان به تطبیق آن با اندروید اشاره کرد که هم زمان از آن ها برای افزایش سرعت و کارایی نوت بوک ها استفاده می شود.

منظور از عمومی‌ بودن linux چیست؟


لینوکس یک سیستم عامل‌ عمومی ‌و متن باز است و برنامه نویسان زیادی می‌توانند آن را توسعه دهند و نیازهای خود را در حوزه‌های مختلف برطرف نمایند. در حال حاضر نرم افزارهای بسیار زیادی وجود دارند که از لینوکس‌ به عنوان سیستم عامل زیرساخت استفاده می‌کنند. هر یک از این نرم افزارها میلیون‌ها کاربر دارند و بسیار مورد توجه هستند.

با برنامه نویسی لینوکس می توان این سیستم عامل را توسعه داد و با زبان های مختلفی مانند python، php و … می توان برنامه نویسی در لینوکس را انجام داد.

زبان برنامه نویسی لینوکس چیست?


لینوکس یک سیستم عامل خط فرمان منبع باز است. اما شامل یک کامپایلر زبان C نیز هست که یک زبان برنامه نویسی به حساب می آید. لینوکس همچنین شامل ویژگی های Shell Programmimg می باشد که با استفاده از دستورات لینوکس و سایر برنامه ها ، آن را به یک زبان برنامه نویسی بسیار قدرتمند تبدیل می کنند.

توزیع لینوکس چیست؟


انواع سیستم عامل لینوکس یا توزیع لینوکس (به اختصار distro) یک سیستم عامل است که از یک مجموعه نرم افزاری بر اساس هسته لینوکس و اغلب یک سیستم مدیریت بسته‌ای ساخته شده است. کاربران لینوکس معمولاً با بارگیری یکی از توزیع‌های لینوکس، سیستم عامل خود را به دست می آورند.

لینوکس برای طیف گسترده‌ای از سیستم ها اعم از دستگاه های تعبیه شده (مثل OpenWrt) و رایانه‌های شخصی (مانند Linux Mint) گرفته تا ابر رایانه های قدرتمند (به عنوان مثال، توزیع‌های Rocks Cluster) توزیع دارد.

توزیع معمولی لینوکس شامل هسته لینوکس، ابزارها و کتابخانه‌های GNU، نرم افزار اضافی، اسناد و مدارک، یک سیستم پنجره‌ای، یک مدیر پنجره و یک محیط دسک تاپ است.

توزیع لینوکس چیست؟


اکثر نرم افزارهای موجود شامل نرم افزارهای آزاد و منبع باز هستند که به صورت binary کامپایل شده و منبع کد آن‌ها در دسترس است که امکان تغییر در نرم افزار اصلی را می‌دهد. معمولاً توزیع‌های لینوکس به صورت اختیاری شامل برخی نرم افزارهای اختصاصی هستند که ممکن است در قالب کد منبع در دسترس نباشند.

به شما پیشنهاد می شود برای کسب اطلاعات در حوزه امنیت سیستم عامل مقاله ما را مطالعه نمایید.

توزیع‌های معروف لینوکس


برای شناخت بیشتر نرم افزار لینوکس باید توزیعهای معروف آن را بشناسید. توزیع‌های زیر از معروفترین آنها هستند. هرچند که تعداد این توزیع ها بسیار زیاد است تنها به معرفی چند نمونه از آنها اکتفا می کنیم. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله “انواع سیستم عامل لینوکس” مراجعه نمایید.

RPM-based linux
از معروفترین توزیع‌های RPM مورد، می‌توان به توزیع RedHat، CentOS،Fedora و SUSE اشاره کرد. توزیع‌های Redhat/Centos جزو محبوب ترین سیستم‌عامل‌ها برای سرور هستند.

در مورد rpm می توانید مقاله rpm به چه معناست را بخوانید.

Debain-based linux
در این مورد نیز، به خود توزیع Debian و توزیع معروف Ubuntu و Mint می‌توان اشاره کرد که برای سیستم عامل‌های خانگی بسیار مناسب هستند. هم چنین Ubuntu Server یکی از قوی‌ترین توزیع‌های لینوکس برای سیستم عامل سرور است.

Debain-based linux
کالی لینوکس
قبل از آنکه بخواهیم از کالی لینوکس بگوییم باید به توزیع بک ترک بپردازیم.

بسیاری از هکر های حرفه ای، برای دسترسی به اطلاعات و نفوذ به سیستم های مورد هک، از توزیع بک ترک استفاده می کنند. این توزیع با هدف کمک به متخصص های امنیت در شبکه و IT و بر اساس اوبونتو پیاده سازی شد اما متاسفانه به دلیل عدم پشتیبانی تیم سازنده این توزیع، تیم جدیدی اقدام به طراحی کالی لینوکس کرد.

Kali Linux چیست
Kali Linux یک توزیع لینوکس مبتنی بر Debian و در واقع نسخه جدید بک ترک است که پشتیبانی و تأمین امنیت تهاجمی را برعهده دارد. کالی لینوکس در انواع نسخه‌های حرفه‌ای و یا lite ارایه می‌شود. تست نفوذ با کالی لینوکس یکی از ویژگی های کالی لینوکس است.

تفاوت کالی لینوکس با بک ترک در این است که علاوه بر تغییر نام به کالی لینوکس، ویژگی های جدیدی همانند صدها برنامه کاربردی برای تست های امنیتی و نفوذ، به آن افزوده است.

در ادامه مقاله به مزایا و معایب لینوکس می پردازیم.

مزایای سیستم عامل لینوکس چیست؟
حال که به مبحث linux مسلط شده اید، بهتر است برخی از مزایای سیستم عامل لینوکس را برای شما عزیزان شرح دهیم:

رایگان است: لینوکس به دلیل اینکه متن باز بوده و بصورت رایگان در اختیار دیگران قرار می گیرد، مزیتی بسیار ویژه نصبت به بقیه سیستم عامل ها دارد. چرا که هزینه ای برای فرد استفاده کننده ندارد.
امنیت بالا: به دلیل متن باز بودن لینوکس همه روزه افراد بسیاری بر روی امنیت آن کار کرده و حفره های نا امن را مسدود می کنند.
سریع بودن لینوکس
پشتیبانی قوی
نیازی به نصب درایور نیست
چند کاربره بودن
سبک بودن
انعطاف پذیری
معایب سیستم عامل لینوکس
user friendly نبودن سیستم عامل لینوکس
کمبود برنامه های اختصاصی برای لینوکس
نبود درایور برخی از سخت افزارها

دستور Ping و بررسی وضعیت شبکه با استفاده از خط فرمان


اگر از آن دسته افرادی هستید که به طور منظم از اینترنت و شبکه استفاده می‌کنند یا اهل بازی‌های آنلاین باشید، قطعا واژه‌ی «Ping» به گوشتان خورده است. دستور «Ping» یک بسته را به یک آی پی (یک آدرس اینترنتی) ارسال کرده و به شما مدت زمان ارسال و دریافت پاسخ آن را اطلاع می‌دهد.

با این دستور به سادگی می‌توانید بسیاری از نقاط شبکه‌ی خود را آزمایش کرده و بسیاری از مشکلات را شناسایی کنید. برای آشنایی با شیوه‌ی استفاده از این دستور، در ادامه‌ی مطلب با ما همراه باشید

Ping چگونه کار می‌کند؟

چگونه از دستور Ping استفاده کنیم؟

پینگ چه کاربردی دارد؟


Ping چگونه کار می‌کند؟


واژه‌ی «Ping» از یک تکنولوژی صوتی گرفته شده است که تعدادی ضربان صوت را ارسال کرده و منتظر بازگشت انعکاس یا اکو آن می‌شود. در یک شبکه‌ی کامپیوتری، پینگ ابزاری است که به طور توکار در داخل اکثر سیستم‌عامل‌ها قرار داشته و به طرز مشابهی عمل می‌کند. از دستور «Ping» به همراه آدرس وبسایت یا یک آدرس آی پی استفاده می‌شود.

با استفاده از این دستور، کامپیوتر شما تعدادی بسته‌ی اطلاعاتی را به آدرس مقصد ارسال کرده و منتظر پاسخ می‌ماند. زمانی که پاسخ را دریافت کند، زمان سپری شده‌ی این رفت و برگشت را به شما نمایش می‌دهد، یا در صورت عدم دریافت پاسخ به شما می‌گوید که پاسخی دریافت نکرده است.

با این که این ابزار بسیار ساده است ولی می‌تواند تاثیرات خوبی داشته باشد. با این دستور می‌توانید دسترسی خود به دیگر دستگاه‌های موجود در شبکه‌ی محلی (نظیر روتر) یا دستگاه‌های موجود در شبکه‌ی جهانی اینترنت را بررسی کنید. با «Ping» قادر به تشخیص این خواهید بود که آیا مشکل از سمت شبکه‌ی شما است و یا ریشه در چیزی فراتر دارد. با استفاده از زمان رفت و برگشت پاسخ می‌توانید کندی سرعت یا قطعی اینترنت را شناسایی کنید.

همچنین تفاوتی ندارد که از چه سیستم‌عاملی استفاده می‌کنید. از طریق «Command Prompt» در ویندوز یا «Terminal» در «MacOS» و لینوکس می‌توانید این دستور را اجرا نمایید. همچنین با استفاده از نرم‌افزارهای شخص ثالث می‌توانید در اندروید یا آی او اس نیز به این ابزار دسترسی داشته باشید.

چگونه از دستور Ping استفاده کنیم؟
در این مطلب از «Command Prompt» در ویندوز استفاده می‌کنیم، ولی این دستورات را می‌توانید در «PowerShell» یا «Terminal» نیز مورد استفاده قرار دهید.

در ویندوز، کلید‌های «Windows + R» را بزنید تا پنجره‌ی «Run» ظاهر شود، سپس عبارت «cmd» را وارد نموده و کلید «Enter» را فشار دهید.

اجرای CMD
در خط فرمان ویندوز، عبارت «Ping» را به همراه یک آدرس وبسایت یا IP وارد کرده و سپس کلید «Enter» را بزنید. در تصویر زیر ما به آدرس www.faradars.org پینگ گرفته‌ایم و همانطور که مشاهده می‌کنیم، پاسخ کاملا معمولی دریافت کرده‌ایم.

نحوه‌ی استفاده از دستور ping
در خط اول این دستور مقادیر زیر را مشاهده می‌کنید:

آدرس وبسایت مقصد
شماره IP مقصد
حجم بسته‌ی ارسالی
چهار خط بعدی، نمایانگر پاسخ دریافتی از هر بسته هستند که شامل موارد زیر می‌شوند:

time: زمان پاسخ‌دهی که به میلی ثانیه نوشته شده است.
TTL: طول عمر بسته (Time-To-Live) که نمایانگر زمانی است که اگر در طول آن پاسخی دریافت نشود، بسته دور ریخته خواهد شد.
در انتهای دستور، یک خلاصه از وضعیت و تعداد بسته‌های ارسالی و دریافتی، به همراه حداقل، حداکثر و میانگین زمان پاسخ را مشاهده می‌کنید. در تصویر زیر ما در حال پینگ گرفتن به روتر موجود در شبکه‌ی محلی خود، با استفاده از آدرس IP آن هستیم. همانطور که مشاهده می‌نمایید، پاسخ معمولی دریافت کرده‌ایم.

نحوه‌ی گرفتن ping به روتر
اگر از سیستم هدف پاسخی دریافت نشود نتیجه‌ای مشابه زیر به شما نمایش داده خواهد شد:

عدم برقراری ارتباط ping
استفاده از دستور «Ping» به همین سادگی است. البته همانند هر دستور دیگری دارای ابعاد پیشرفته‌تری هست که با استفاده از آن‌ها می‌توانید به اهداف دیگری برسید. برای مثال، می‌توانید به جای ارسال چهار بسته، به گونه‌ای دستور را اجرا کنید که تا زمان قطع آن توسط شما، به مقصد خود بسته ارسال کرده و نتیجه را نمایش دهد، یا این کار را 100 بار تکرار کند، یا حتی می‌توانید فاصله‌ی زمانی بین هر پینگ را برای آن مشخص نمایید. ولی تا زمانی که قصد پیدا کردن مشکل خاصی را نداشته باشید، نیازی به این دستورات پیشرفته‌تر نخواهید داشت.

اگر کنجکاو بودید که با این دستورات پیشرفته آشنا شوید، می‌توانید دستور «ping /?‎» را در خط فرمان وارد نمایید تا یک لیست از تمام دستورات نمایش داده شود.

دستور ping
پینگ چه کاربردی دارد؟
اینک که با نحوه‌ی استفاده از این دستور آشنا شده‌اید، در ادامه کارهای جالبی را به شما معرفی می‌کنیم که می‌توانید با استفاده از دانش جدید خود انجام دهید:

می‌توانید به یک وبسایت (نظیر www.faradars.org) یا یک آدرس IP پینگ بگیرید تا ببینید آیا دسترسی به آن مقصد را دارید یا خیر. اگر پاسخ موفقی دریافت کنید بدین معنا خواهد بود که تمامی تجهیزات شبکه‌ای بین شما و آن مقصد به درستی کار می‌کنند. این تجهیزات شامل کارت شبکه‌ی شما، روتر شما، تجهیزات مخابراتی و سایر دستگاه‌های شبکه‌ای که در بین شما و آن مقصد وجود دارند می‌شود. اگر دوست داشته باشید که وضعیت سایر دستگاه‌های بین خود و آدرس مقصد را نیز بررسی کنید می‌توانید از دستوری به نام «tracert» استفاده نمایید.


به یک وبسایت پینگ بگیرید تا به آدرس IP آن دست پیدا کنید. اگر می‌خواهید با آدرس IP یک وبسایت خاص آشنا شوید، می‌توانید از آن آدرس پینگ بگیرید. ابزار Ping آدرس IP مقصد را به شما نمایش خواهد داد.
به روتر خود پینگ بگیرید تا برقراری یا عدم برقراری ارتباط خود را بررسی کنید. اگر قادر به دسترسی به آدرس خاصی در اینترنت نیستید، می‌توانید از روتر خود پینگ بگیرید. اگر پاسخ موفقی از روتر خود دریافت کنید، یعنی که شبکه‌ی محلی شما سالم است و عدم دسترسی شما به آدرس مورد نظر ریشه در جایی دیگر دارد.
به آدرس «LoopBack» ‏(127.0.0.1) خود پینگ بگیرید. اگر روترتان روشن است و به درستی کار می‌کند، ولی با این حال دستور پینگ شما از آن موفقیت آمیز نبوده است، می‌توانید از آدرسی پینگ بگیرید که به نام «LoopBack» شناخه می‌شود. این آدرس «127.0.0.1» است و پینگ موفقیت آمیز از آن به سالم بودن کارت شبکه و نرم‌افزارهای مربوط به آن در سیستم شما اشاره دارد.

توجه داشته باشید که پینگ گرفتن از سایر رایانه‌های موجود در شبکه همیشه موفقیت آمیز نخواهد بود. دلیل آن وجود «FireWall»هایی است که جلوی درخواست‌های پینگ را می‌گیرند. برای اینکه بتوانید از آن سیستم‌ها پینگ دریافت کنید، باید «FireWall» آن‌ها را بسته باشید.

لیستی که در بالا آورده شد، در واقع نمایانگر نحوه‌ی بررسی مشکل در دسترسی به یک وبسایت یا آدرس مشخص است. یعنی ابتدا مقصد را بررسی می‌کنید، سپس به روتر و تجهیزات شبکه‌ی خود می‌رسید تا ریشه‌ی مشکل را بیابید. برخی از افراد هم ترجیح می‌دهند که اول تجهیزات خود را بررسی کرده و سپس از آدرس مقصد پینگ بگیرند. هر دو روش می‌تواند به پیدا کردن مشکل کمک کند.

ایلان ماسک: اینترنت ماهواره‌ای استارلینک ماه آینده از فاز بتا خارج خواهد شد




طبق گفته ایلان ماسک، پروژه به‌شدت مورد انتظار استارلینک قرار است در ماه اکتبر (مهر-آبان) امسال از فاز بتا خارج شود.

استارلینک نام پروژه بسیار مورد انتظار اسپیس ایکس است که قرار است به کمک هزاران ماهواره‌ در مدارهای پایینی زمین، امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت را در همه‌جای جهان فراهم کند. این پروژه از اکتبر ۲۰۲۰ (آبان ۹۹) وارد فاز بتای عمومی شده بود و تعدادی از کسانی که پیش از این در وب‌سایت استارلینک ثبت نام کرده و ساکن آمریکای شمالی بودند، می‌توانستند با پرداخت ماهیانه ۹۹ دلار حق اشتراک و ۴۹۹ دلار برای آنتن، از اینترنت استارلینک استفاده کنند.

ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس ایکس، پیش‌تر وعده اتمام فاز بتای استارلینک تا پایان تابستان داده بود؛ اما روز جمعه در توییتر اعلام کرد این پروژه در ماه اکتبر (مهر-آبان) از فاز بتای عمومی خارج می‌شود. این خبر بسیار هیجان‌انگیز است؛ اما باید این نکته را در نظر داشت که ماسک به دادن وعده‌هایی که سروقت محقق نمی‌شوند، مشهور است و این احتمال وجود دارد که تا ماه آینده این پروژه همچنان در فاز بتا باقی بماند.

ماسک به جزئیات بیشتری در این خصوص نپرداخت و تنها در جواب توییتی که پرسیده بود «استارلینک چه وقت از بتا خارج می‌شود»، نوشت: «ماه آینده.»
با اتمام فاز بتای این پروژه، اسپیس ایکس به عرضه گسترده‌تر این ماهواره اینترنتی نزدیک‌تر خواهد شد. به گفته این شرکت، بیش از ۵۰۰ هزار درخواست برای استفاده از استارلینک تا ماه اردیبهشت ثبت شده است.

آشنایی با سرورهای سخت افزاری


قالب های ساختار سرورها
سرورهای برجکی یا Tower
سرورهای قفسه ای یا Rack Mount
سرورهای تیغه ای یا Blade

تفاوت بین PC و Server در چیست؟
یادم هست اولین باری که به عنوان پشتیبان شبکه وارد یک شبکه کوچک شدم واقعا درکی از تفاوت بین PC یا همان Personal Computer همچنین Server نداشتم و بعضا بسیاری از افرادی که در همان شبکه مشغول به کار بودند به PC ها سرور می گفتند و این نکته برای من جالب بود که واقعا تفاوت یک PC و یک سرور در چیست ؟

هر دوی این سیستم ها یک کار مشترک انجام می دهند اما تفاوت قیمت PC و سرور بسیار زیاد است ! خوب تفاوت در چیست و این تفاوت ها در چه چیزهایی است ؟ جالب اینجاست که هیچکس هم به درستی نتوانست این موضوع را برای من باز کند !

اما در نهایت خودم با جستجو هایی که در اینترنت انجام دادم کاملا به تفاوت ایندو پی بردم ، البته الان که این متن را می نویسم از بیان این مطلب به خنده می افتم ، اینقدرها هم که می گویم تفاوت PC و سرور مسئله سخت و دشواری نیست و براحتی قابل درک است ، اما خوب جوان بودیم و جویای نام ….

روزی که به اولین بار به عنوان مدیر شبکه مشغول به کار شدم ، با سیستم عامل های شبکه ای از جمله ویندوز سرور 2000 و 2003 به خوبی آشنایی داشتم اما هیچ اطلاعات خاصی در مورد سخت افزارهایی که سیستم عامل ها باید بر روی آن نصب شوند نداشتم .

تنها دیدگاهی که نسبت به سرورهای سخت افزاری داشتم این بود که اینها یک سری سخت افزار هستند که بصورت ویژه برای نصب سیستم عامل های سرور طراحی و ایجاد شده اند. خوب جالبتر این بود که در لابراتوار هایی که ما در آن دوره های شبکه را آموزش دیده بودیم در واقع با همان PC ها کار می کردیم

و نه سرور های سخت افزاری ، بنابراین دیدگاهی نیز نسبت به این سخت افزارها نداشتیم . بعد از مدتی وارد یک شرکت بزرگ و به قول خودمان درست و درمان شدم و برای اولین بار یک سرور سخت افزاری را به چشم مشاهده کردم !!!

نکته جالب اینجا بود که هم ذوق زده شده بودم و هم متعجب !!! ذوق زده از اینکه می توانم با یک سرور واقعی کار کنم و متعجب از اینکه خوب چرا وقتی ما می توانیم از یک PC با هزینه ای شاید چند ده برابر کمتر از یک سرور واقعی کار سرویس دهی را انجام دهیم این همه هزینه برای خرید سخت افزاری به چه درد می خورد ؟

قبل از اینکه در اینترنت در خصوص این موضوع جستجو کنم با خودم که تا حدی با سخت افزارها آشنایی داشتم فکر کردم که ساختار CPU در PC و سرور که تفاوتی ندارد و CPU ایندو یکسان است بنابراین سازندگان سرورهای سخت افزاری با ارائه این تجهیزات فقط قصد کلاهبرداری دارند.

از طرفی هر چقدر هم که فکر می کردم متوجه نمیشدم که چرا یک PC و یک سرور که هر دو دارای مشخصات سخت افزاری مشابهی هستند اینقدر تفاوت قیمت دارند ! در نهایت تفاوت این دو نوع سخت افزار را متوجه شدم اما قصد ندارم شما را با جزئیات این تفاوت ها خسته کنم و سعی می کنم بیشتر جزئیات سرور ها برای شما تشریح کنم

البته مهمترین دلیل این مسئله این است که سخت افزارها از آن زمان تا کنون واقعا متحول شده اند و دیگر آن چیزی نیستند که قبلا بوده اند و دوست ندارم اطلاعات قدیمی در اختیار شما قرار بدهم. اما همه این داستان ها را گفتم که شمایی که تازه به محیط شبکه وارد شده اید فکر نکنید که همه کسانی که کار شبکه انجام می دهند از همان ابتدا حرفه ای بوده اند

به قول خودمان ما هم تازه کار بودیم …. ( البته هنوز به شخصه اعتقاد دارم که تازه کار هستم … ) شاید بسیاری از چیزهایی که تا اینجا گفته ایم برای شما خنده دار باشد اما برای من بی تجربه خاطره بود و دوست داشتم خاطراتم را برای شما بازگو کنم .

در بسیاری از موارد سخت افزارهایی که در یک PC و در یک سرور استفاده می شوند اینقدر هم متفاوت نیستند . هر دو از یک ساختار ساده از اجزای سخت افزاری مانند CPU ، RAM ، Power Supply و … استفاده می کنند ، اما سخت افزارهایی که در سرورها استفاده می شود از نظر ظاهری برای کسانی که تا کنون فقط از PC ها استفاده کرده اند ممکن است کمی غریبه به نظر بیایند .

این اجزای سخت افزاری با اینکه تا حدودی شبیه همانهایی هستند که در PC های معمولی استفاده می شوند اما بسیار بسیار پیشرفته تر از PC ها هستند. بسیاری از سخت افزاری هایی که در سرورها استفاده می شوند قابلیت redundancy یا fail-over دارند ، یعنی زمانیکه مثلا power سرور شما دچار مشکل شود بدون اینکه سرور خاموش شود می تواند از power جانبی نصب شده بر روی سرور استفاده کند.

و یا اگر یکی از هارد دیسک ها و FAN های سرور دچار مشکل شود ، شما بدون نیاز به خاموش کردن سرور می توانید آنها را سرور جدا کرده و سخت افزار جدید را جایگزین کنید. البته ممکن است با خود بگویید که PC هایی هم هستند که این قابلیت ها بر روی آنها تعبیه شده است

اما بایستی توجه کنید که این قابلیت های بیشتر ویژه سرورهای سخت افزاری هستند تا PC های خانگی ، در اصطلاح به قابلیت جداسازی سخت افزاها در حین روشن بودن سرور و جایگزینی آنها Hot Swap گفته می شود.

قالب های ساختار سرورها
خوب تا حدی در خصوص تفاوت های اولیه PC و سرور صحبت کردیم ، اما بهتر می دانم در این مقاله بیشتر در خصوص قالب های ساختاری سرورها صحبت کنیم . اگر تا حدودی با سخت افزارهای PC آشنایی داشته باشید حتما می دانید که هر کدام از سخت افزارها بر اساس یک استاندارد قالب بندی می شوند

مثلا RAM ها با Bus ها مختلف ساخته می شوند و شما نمی توانید RAM ای با Bus استاندارد را بر روی یک سیستم غیراستاندارد قرار دهید . برای درک بهتر این موضوع یک مثال میزنم ، قبلا استانداردی به نام ATX وجود داشت که Case هایی که برای استفاده در PC ها ساخته می شدند بر اساس این استاندارد ساخته می شدند

در این نوع استاندارد از Case ها شما بایستی در هنگام خرید سخت افزاری مانند Power و یا Motherboard دفت کنید که آیا این سخت افزار جدید قابلیت پیاده سازی بر روی این Case را دارد یا خیر ، در همین حین Case های کوچکتری با عنوان استاندارد Micro ATX وارد بازار شدند که کوچکتر از Case های ATX بودند

و البته شما نمی توانستید سخت افزارهایی که بر روی ATX ها نصب می شوند را بر روی Micro ATX ها نصب کنید . خوب این در واقع یک نوع قالب بندی برای PC ها به حساب می آمد . قالب های ساختاری در خصوص Server ها نیز صادق هستند

در خصوص سرورها استانداردهای قالب بندی به سه شکل مطرح می شوند ، قالب ساختاری برجکی یا Tower ، قالب ساختاری قفسه ای یا Rack Mount و قالب ساختاری تیغه ای یا Blade ، در ادامه در خصوص هر یک از این قالب های ساختاری توضیح خواهیم داد.

سرورهای برجکی یا Tower
سرورهای Tower یا برجکی یا برجی یا هر چیزی که اسمش را بگذارید بسیاز شبیه همین Case هایی هستند که شما در PC های خود استفاده می کنید . هر کدام از این سرورها به گونه ای هستند که برای استفاده آنها را به شکل ستونی می توانید بر روی زمین یا درون رک قرار داده و از آنها استفاده کنید .

سرورهای Tower معمولا در مرکز داده هایی استفاده می شوند که در شرکت ها یا سازمانهایی هستند که شبکه های کوچک یا متوسطی دارند . مرکز داده های بزرگ معمولا از چنین سرورهایی به دلیل حجم فضای زیادی که اشغال می کنند و همچنین صدای زیادی که تولید می کنند استفاده نمی کنند.

عیب دیگری که این سرورها دارند در مدیریت کابل هایی است که به آنها متصل می شوند ، تقریبا اینگونه سرورها هیچگونه مدیریتی بر روی کابل هایی که به آنها متصل می شوند ندارند بر خلاف سرورهای تیغه ای و Rack Mount که مدیریت نسبتا خوبی بر روی کابل های اتصالی به خود دارند . در زیر می توانید تصاویر مربوط به یک سرور Tower و سیستم کابل بندی آن را مشاهده کنید.

سرورهای Tower چیست ؟
سرورهای قفسه ای یا Rack Mount
همانطوری که از نامش پیداست ، اینگونه سرورها به گونه ای طراحی شده اند که براحتی بتوان آنها را در درون Rack هایی که برای محافظت و نگهداری از آنها درست شده اند قرار داد. این سرورها به گونه ای استاندارد درست شده اند که اندازه ای برابر اندازه Rack های استاندارد دارند و براحتی می توان آنها را مانند یک سویچ یا Patch Panel با استفاده از پیچ به Rack متصل کرد .

هر Rack می تواند چندین سرور را در درون خود قرار دهد و این سرورها بصورت صفی بر روی هم قرار می گیرند. توجه کنید که به دلیل اینکه Rack ها استاندارد های ثابت و منظمی برای اندازه های خود دارند و همچنین می توانند مدیریت مناسبی بر روی تجهیزات داشته باشند علاوه بر سرور ها ، سازندگان سخت افزارهای شبکه حتی سخت افزارهای شبکه را به صورت Rack Mount یعنی با قابلیت نصب در Rack ارائه می دهند.

برای مثال شما می توانید تجهیزات سخت افزاری مانند فایروال های سخت افزاری یا سویچ هایی را مشاهده کنید که دقیقا برابر اندازه Rack های استاندارد طراحی شده اند و براحتی در این Rack ها قرار گرفته و پیچ می شوند .

دقت کنید که نحوه قرار دادن سخت افزارها در Rack به گونه ای نیست که هر سخت افزاری که در اندازه Rack باشد را بتوان در آن قرار داد ، اجزا و سخت افزارهایی که در Rack ها قرار می گیرند دارای یک ساختار قالب بندی به نام Unit یا Rack Unit هستند.

یک سرور استاندارد Rack Mount به عنوان یک سرور 1U هم شناخته می شود ، یعنی اینکه اندازه ای که این سرور در Rack اشغال می کند برابر است با یک Unit از Rack ، اگر این سرور با عنوان 2U مطرح شد مطابق مثال قبلی یعنی اینکه دو Unit از Rack را اشغال خواهد کرد. برخی از سازندگان سرور هستند که سرورهایی با 4U و نیم اندازه طراحی و تولید می کنند.

معمولا تجهیزاتی با بیشتر از این اندازه را برای تجهیزات ذخیره سازی بصورت استاندارد در می آورند . تصاویر مربوط به اینگونه سرورها و Unit ها را می توانید در ادامه مشاهده کنید.

ُسرور Rackmount چیست ؟
یونیت در Rack
ُRAck سرور
سرورهای تیغه ای یا Blade
اولین باری که اسم این نوع سرور به گوشم خورد دقیقا یه یاد فیلم ترسناک Blade افتادم ، اما قطعا این Blade با آن Blade تفاوت دارد. مانند سرورهای قفسه ای یا Rack Mount سرور های Blade یا تیغه ای هم با یک اندازه استاندارد ساخته می شوند و در Rack ها مخصوصی هم قرار می گیرند .

در خصوص سرورهای Blade ما به جای استفاده از واژه Rack از واژه Chassis یا شاسی یا اسکلت استفاده می کنیم .سرور های تیغه ای معمولا بصورت اختصاصی و انحصاری ساخته می شوند ، مثلا شما نمی توانید یک سرور تیغه ای Dell را در درون chassis یک سرور تیغه ای HP قرار دهید و طبیعتا عکس این عمل هم ممکن نیست .

برای این کار هم دلایلی وجود دارد ، بر خلاف سرورهای Tower و سرورهای Rack Mount ، سرورها تیغه ای دارای Power نیستند و در واقع Power خود را از Chassis دریافت می کنند ، البته این تنها یکی از مواردی است که سازندگان این سرورها به صورت اختصاصی برای chassis ها ایجاد می کنند ، در بسیاری موارد سیستم های خنک کننده و … را نیز در درون chassis تعبیه می کنند.

ممکن است بر اساس هر نوع از محصولاتی که بصورت تیغه ای وارد بازار می شوند تغییراتی در chassis آنها نیز اعمال شود ، برای مثال در انواع مختلف سرورهای تیغه ای HP شما تعداد Power و تعداد Cooler های متفاوتی را مشاهده خواهید کرد.

به غیر از سیستم های خنک کننده که معمولا بصورت کلی در یک chassis مورد استفاده قرار میگیرند ، برای هر یک از سرورهایی که در درون یک chassis قرار گرفته می شود یک سیستم power و کارت شبکه و …. مختص همان سرور تعبیه می شود . در ادامه می توانید تصاویری از انواع سرورهای Blade و chassis و همچنین سیستم power و cooling آنها را مشاهده کنید.

Hashing چیست؟



Hash چیست؟ بررسی مفهوم هشینگ (Hashing) و هش(Hash) در رمزنگاری
دوره های شبکه، برنامه نویسی، مجازی سازی، امنیت، نفوذ و … با برترین های ایران

یک مثال از استفاده hash برای بررسی یکپارچگی دیتا این است که فرستنده یک الگوریتم hash را برای هر بسته از دیتا اجرا می کند و نتیجه را به بسته متصل می کند. دریافت کننده بسته همان hash را روی بسته دریافتی اجرا می کند و نتیجه بدست آمده را با خروجی hash که فرستنده ارسال کرده است مقایسه می کند.

اگر مقایسه یکی بود به این معناست که بسته در حین ارسال تغییری نداشته و سالم به مقصد رسیده است. اگر یک بیت از بسته ارسالی تغییر کند hash مقصد با hash ارسالی توسط مبدا متفاوت خواهد بود و مقصد متوجه خواهد شد که بسته مشکل دارد.

وب سایت توسینسو
مشهورترین روش های hash به شرح زیر هستند :

(Message digest 5 (MD5 :در این الگوریتم digest ایجاد شده 128 بیتی است.
(Secure Hash Algorithm 1 (SHA-1 :در این الگوریتم digest ایجاد شده 160 بیتی است.


(Secure Hash Algorithm 2 (SHA-2 :در این الگوریتم digest ایجاد شده می تواند بین 224 تا 512 بیت باشد.
در روش های hashing نیز همانند بحث رمزنگاری مقدار بزرگتر نشان دهنده امنیت بیشتر است.

۹ اپلیکیشن که از امنیت موبایل و حریم شخصی شما محافظت می‌کنند

.

رمزگذاری دوطرفه

به دلیل افزایش محبوبیت رمزگذاری دوطرفه در سال‌های اخیر، احتمالا نام این روش را شنیده‌اید.

اما نحوه‌ی کارکرد آن دقیقا چگونه است؟ به طور معمول، بیشتر اطلاعاتی که به صورت آنلاین ارسال می‌کنید (مانند ایمیل‌ها)، از طریق سرویس‌های ثالث مانند تأمین‌کننده‌ی خدمات ایمیل شما ارسال و ذخیره می‌شوند.

حتی اگر این داده‌های رمزگذاری شده باشند، این فرایند تنها در حین انتقال رخ می‌دهد. اما زمانی که ایمیل به مقصد می‌رسد، اغلب آن‌ها از سطح حفاظت مشابهی بهره نمی‌برند.

اما چنین نقطه‌ضعفی برای رمزگذاری دوطرفه وجود ندارد. این نوع رمزنگاری، اطلاعات را فقط گروه‌های مرتبط با یکدیگر قابل خواندن می‌کند.

این یعنی حتی شرکت‌های خدمات اینترنتی و تأمین‌کننده‌ی ایمیل شما هم نمی‌تواند به محتویات آن‌ها دسترسی پیدا کند. بنابراین برای افراد نگران حریم خصوصی و امنیت، یک روش عالی محسوب می‌شود. البته این روش هم ۱۰۰ درصد ایمن نیست، اما در هر صورت بسیار بهتر از گزینه‌های جایگزین عمل می‌کند.

تعدادی از سرویس‌های محبوب در زمینه‌ی پیام‌رسان‌ها و ارائه‌ی دهندگان خدمات ایمیل مانند سیگنال، تلگرام، واتس‌اپ و پروتون میل از رمزگذاری دوطرفه برای محتوای کاربران خود استفاده می‌کنند.

HTTPS

اگر می‌خواهید اطلاعات مربوط به وب‌گردی‌های شما خصوصی و ایمن باقی بماند، باید با HTTPS آشنا شوید. این پروتکل در اینترنت استفاده می‌شود و اغلب اوقات با یک آیکون قفل در کنار نوار آدرس مرورگر نمایش داده می‌شود.

HTTPS اتصال شما را با درخواست یک گواهی کلید دیجیتالی با عمومی تأیید می‌کند که باید توسط یک بخش ثالثِ معتمد امضا شود. با این حال، برخلاف رمزگذاری دوطرفه، HTTPS معمولا از داده‌های در حین انتقال محافظت می‌کند.

این یعنی امنیت کمتری نسبت به رمزگذاری دوطرفه دارد اما برای هر کسی که می‌خواهد از داده‌های آنلاین خود محافظت کند، یک پروتکل بسیار مهم محسوب می‌شود.

آسان‌ترین راه برای اطمینان از وجود HTTPS برای تمام ارتباطات وب، استفاده از افزونه‌هایی مانند HTTPS Everywhere است. این افزونه برای تمام مرورگرهای اصلی ارائه شده است.

رمزگذاری‌ فضای ذخیره‌سازی ابری

ذخیره‌ی عکس‌ها، ویدیوها و اسناد بر روی فضای ذخیره‌سازی ابری به یک پدیده‌ی همه‌گیر بدل شده است. به همین خاطر، استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری برای این سرویس‌ها اهمیت بسیار زیادی دارد.

ارائه‌دهندگان فضای ابری با سه نوع داده سروکار دارند. نوع اول data-at-rest نام دارد که این نوع داده‌ها در حال حاضر استفاده نمی‌شوند.

data-in-transit هم اطلاعاتی هستند که به یک یا چند بخش مختلف ارسال می‌شوند و در نهایت باید به نوع سوم یعنی data-in-use اشاره کنیم که توسط اپلیکیشن‌های مختلف استفاده می‌شوند و به همین خاطر رمزگذاری آن‌ها کار راحتی نیست.

رمزگذاری این داده‌ها هم به سرویس‌دهنده‌ی بستگی دارد. مثلا برخی از آن‌ها داده‌های مربوط به data-at-rest و data-in-transit را رمزگذاری می‌کنند اما برخی دیگر تنها داده‌هایی که حساس تلقی می‌شوند را رمزنگاری می‌کنند.

همچنین هرکدام از این سرویس‌ها از انواع مختلفی از رمزگذاری بهره می‌برند ولی در نهایت رمزگذاری دوطرفه هنوز بین آن‌ها رایج نشده است. البته در این میان می‌توانیم مثلا به سرویس دراپ‌باکس اشاره کنیم که ابزاری برای رمزگذاری دوطرفه ارائه داده است.

رمزگذاری‌ دیسک

اگر می‌خواهید حفاظت از داده‌های موجود در کامپیوتر خود را افزایش بدهید، بهتر است از رمزگذاری دیسک بهره ببرید. با این کار می‌توانید محتوای موجود در هارد دیسک یا حافظه SSD سیستم خود را رمزنگاری کنید.

برای رمزگذاری دیسک روش‌های مختلف سخت‌افزاری و نرم‌افزاری وجود دارد. برای روش سخت‌افزاری، باید خود حافظه یا هارد از این قابلیت پشتیبانی کند.

اگر حافظه یا هارد بتواند به طور خودکار داده‌ها را رمزنگاری و رمزگشایی کند، پس بدون نگرانی بابت امنیت فایل‌ها با خیال راحت می‌توانید از داده‌های خود بهره ببرید. البته باید خاطرنشان کنیم این نوع هارد دیسک‌ها و حافظه‌های SSD معمولا قیمت بالایی دارند.

اگر می‌خواهید در هزینه‌ها صرفه‌جویی کنید، می‌توانید از برنامه‌های مختص این کار بهره ببرید. خوشبختانه در این زمینه برنامه‌های متنوعی ارائه شده است.

باید خاطرنشان کنیم این برنامه‌ها معمولا از روش رمزنگاری در لحظه (on-the-fly-encryption) استفاده می‌کنند که یعنی داده‌ها برای هر دفعه بارگذاری و ذخیره شدن، رمزنگاری و رمزگشایی می‌شوند.

با توجه به نرم‌افزار و قدرت سیستم، چنین فرایندی می‌تواند منجر به کندتر شدن عملکرد سیستم شود. با این حال افرادی که اهمیت زیادی به امنیت می‌دهند، احتمالا با این موضوع کنار می‌آیند.

در این زمینه می‌توانیم به برنامه‌ی BitLocker اشاره کنیم که از الگوریتم رمزنگاری AES با کلیدهای ۱۲۸ یا ۲۵۶ بیتی استفاده می‌کند.

اگر اطلاعات شخصی تمام افراد جهان لو برود چه می‌شود؟


چرا رمزگذاری‌ اهمیت زیادی دارد؟

برخی می‌گویند ما چیزی برای پنهان کردن نداریم. اما باید خاطرنشان کنیم که امروزه، داده‌ها محور کسب‌وکارهای بسیار بزرگی محسوب می‌شوند. حتی اگر مشکلی با لو رفتن اطلاعات وب‌گردی یا عادت‌های خریدهای اینترنتی خود نداشته باشید، مطمئنا نمی‌خواهید کسی به اطلاعات مالی یا عکس‌های خصوصی شما دسترسی داشته باشد.

اهمیت رمزگذاری هم به همین موضوع برمی‌گردد. به طور کلی، دو مزیت مهم برای این موضوع می‌توان مطرح کرد؛

حریم خصوصی – برخی مکالمات، چه شخصی باشند و چه مربوط به کار، نباید در دسترس افراد قرار بگیرند. همین موضوع برای عکس‌ها، ویدیوها، اسناد و دیگر چیزها هم صدق می‌کند.

اگر می‌خواهید تنها شما و افراد دلخواهتان به این داده‌ها دسترسی داشته باشند، پس رمزگذاری را باید جدی بگیرید.
امنیت – روزبه‌روز به حجم کارهایی که باید به صورت آنلاین انجام شوند، افزوده می‌شود.

کاربران روزانه اطلاعات زیادی را در سایت‌ها و محیط‌های مختلف وارد می‌کنند و مطمئنا این افراد نمی‌خواهند این اطلاعات خصوصی و مهم فاش شوند.
البته، رمزگذاری کردن داده‌ها نمی‌تواند شما را به طور ۱۰۰ درصد در برابر حملات حفاظت کند. این پروتکل‌ها هم دارای عیب‌ها و محدودیت‌هایی هستند که می‌توان از آن‌ها سوء استفاده کرد اما بدون استفاده از آن‌ها، بدون شک در معرض خطر بیشتری قرار خواهید گرفت.