ادل، خواننده مشهور بریتانیایی، اسپاتیفای را متقاعد کرد حالت تصافی پخش آهنگ‌ها را از تمام آلبوم‌های میزبانی شده در این پلتفرم استریم موسیقی حذف کند.
اگر اشتراک اسپاتیفای دارید و به‌تازگی به اپلیکیشن این پلتفرم استریم موسیقی سر زده‌اید، احتمالا متوجه شده‌اید که گزینه پیش‌فرض شافل یا همان حالت پخش تصادفی آهنگ‌ها از تمام آلبوم‌ها حذف شده و حالا با فشار دادن گزینه پخش، آهنگ‌ها به همان ترتیبی که آورده شده‌اند، پخش می‌شوند.

دلیل این اقدام هم به درخواست ادل، خواننده مشهور بریتانیایی و برنده جایزه گرمی، برمی‌گردد که از اسپاتیفای خواست اجازه دهد آهنگ‌های آلبوم جدیدش به ترتیبی که او در نظر گرفته است، پخش شوند.

ادل که به‌تازگی جدیدترین آلبومش را منتشر کرده، در توییتی گفت: «این تنها درخواست من از صنعت موسیقی مدام در حال تغییرمان بود. ما هنگام تعیین ترتیب آهنگ‌های آلبوم این همه توجه و علاقه را بی‌دلیل به خرج نمی‌دهیم. هنر ما روایت‌گر داستانی است و داستان‌های ما باید آنطور که ما در نظر داشتیم، شنیده شوند.»

Anything for you ?✨

— Spotify (@Spotify) November 21, 2021
اکانت توییتر اسپاتیفای هم در جواب ادل نوشت : «هرچی که تو بخوای.»

البته گزینه شافل فقط از سرویس‌های اشتراکی اسپاتیفای حذف شده و کاربران سرویس رایگان این پلتفرم متاسفانه همچنان باید آهنگ‌ها را در حالت تصادفی گوش کنند. کاربران سرویس‌های اشتراکی اسپاتیفای هم اگر می‌خواهند گزینه شافل دوباره اضافه شود، کافی است روی یکی از آهنگ‌های آلبوم‌ کلیک کنند.

اسپاتیفای در حال حاضر بزرگ‌ترین پلتفرم استریم موسیقی است و تعداد کاربران ماهانه این سرویس در سه‌ماهه سوم سال میلادی جاری با افزایش ۱۹ درصدی به ۳۸۱ میلیون نفر رسید. تعداد مخاطبان ماهانه ادل در اسپاتیفای نیز به ۶۴٫۵ میلیون نفر، یعنی به اندازه کل جمعیت فرانسه، می‌رسد.

کوالکام ادعا می‌کند پردازنده‌ی نسل بعدی این شرکت برای رایانه‌های شخصی در سال ۲۰۲۳ از تراشه‌های سری M اپل پیشی خواهد گرفت.
با اعلام برنامه‌های کوالکام برای نسل بعدی SoC مبتنی‌بر Arm، مشخص است که این شرکت قصد دارد پردازنده‌های رایانه‌های شخصی خود را تقویت کند. دکتر جیمز تامپسون، مدیر ارشد فناوری کوالکام، برنامه‌های تراشه‌های جدید را در رویداد روز سرمایه‌گذار این شرکت در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد.

این رویداد با هدف ارائه‌ی نمونه‌هایی به مشتریان سخت‌افزار، حدود ۹ ماه قبل از عرضه‌ی محصولی با تراشه‌ی جدید در سال ۲۰۲۳ برگزار خواهد شد. تراشه جدید را تیم Nuvia طراحی خواهد کرد که کوالکام در اوایل سال جاری آن را به قیمت ۱٫۴ میلیارد دلار خریده بود. باید به این موضوع باید اشاره کرد که در سال ۲۰۱۹، سه نفر از کارمندان سابق اپل که قبلا روی تراشه‌های سری A این شرکت کار کرده بودند، Nuvia را بنیان نهاده بودند.

این شرکت وعده‌های بزرگی نیز در این زمینه داده است. کوالکام علاوه‌بر رقابت با تراشه‌های سری M اپل که در جدیدترین لپ‌تاپ‌های مک‌بوک پرو و مک‌بوک ایر و دسکتاپ‌های آی‌مک و مک مینی دیده می‌شوند، قصد دارد در زمینه‌ی «عملکرد پایدار و عمر باتری» نیز پیشتاز باشد. علاوه‌بر‌این، این شرکت قول داده است که پردازنده‌های گرافیکی آدرنو (Adreno) خود را نیز با هدف ارائه‌ی قابلیت‌های بازی در کلاس دسکتاپ برای محصولات رایانه‌های شخصی آینده خود بهبود دهد.

کوالکام قبلا با محصولاتی مانند سری پردازنده‌های اسنپدراگون 8cx و همکاری با مایکروسافت در ساخت تراشه‌های SQ1 و SQ2 سرفیس‌ ایکس تلاش کرده بود به حوزه‌ی تراشه‌های رایانه شخصی نفوذ کند؛ اما با معرفی تراشه‌های مبتنی‌بر آرم اپل در سال گذشته و عرضه‌ی سری M1 که تجربه‌ای انقلابی از قدرت و عمر باتری را ارائه می‌کردند، تلاش‌های کوالکام برای رایانه‌های شخصی تاکنون کم‌رنگ بوده است.

در حالی که اکثر شایعات پرچمدار بعدی کوالکام را اسنپدراگون ۸۹۸ خطاب کرده بودند، گزارشی جدید می‌گوید این کمپانی به دنبال تغییر در نام‌گذاری تراشه‌های پرچمدارش است و در همین راستا اسنپدراگون ۸۹۸ با نام اسنپدراگون ۸ Gen 1 از راه می‌رسد.

دو منبع آگاه بازار به نام‌های «Digital Chat Station» و «Ice Universe» مدعی شده‌اند که کوالکام تراشه پرچمدار بعدی‌اش را با نام جدید اسنپدراگون Gen 1 8 معرفی می‌کند و احتمالا این نحوه نام‌گذاری به دیگر تراشه‌های این کمپانی هم راه پیدا می‌کند.

به نظر می‌رسد کوالکام با این سبک نام‌گذاری می‌خواهد تفاوت میان تراشه‌هایش را بیشتر از گذشته مشخص کند و همچنین کاربران بهتر از قبل بتوانند به عمر آن‌ها پی ببرند. در حال حاضر کوالکام تراشه‌های مختلف در سری‌های متنوع دارد، با این حال شباهت نام برخی از آن‌ها می‌تواند باعث سردرگمی کاربران شود.

کوالکام
کوالکام در تاریخ ۹ آذر رویداد Tech Summit 2021 را برگزار می‌کند و انتظار می‌رود در آن شاهد رونمایی از تراشه پرچمدار بعدی این کمپانی باشیم. با توجه به گزارش‌ها، این چیپ بدون توجه به نامی که برایش انتخاب می‌شود، از هسته اصلی Cortex-X2 با فرکانس ۳.۰ گیگاهرتز بهره می‌برد.

این تراشه در مجموع از ۸ هسته پردازشی بهره می‌برد، بنابراین با دو خوشه دیگر هم روبه‌رو می‌شویم. یکی از این خوشه‌ها شامل ۳ هسته Cortex-A710 با فرکانس ۲.۵ گیگاهرتز می‌شود و خوشه دیگر هم ۴ هسته کم‌مصرف Cortex-A510 با فرکانس ۱.۷۹ گیگاهرتز دارد.

در بخش پردازشگر گرافیکی هم انتظار می‌رود با آدرنو ۷۳۰ روبه‌رو شویم که احتمالا بهبود چشمگیری را نسبت به نسل قبلی‌اش یعنی آدرنو ۶۶۰ تجربه خواهد کرد. همچنین گفته می‌شود تراشه پرچمدار بعدی کوالکام با لیتوگرافی ۴ نانومتری سامسونگ به تولید می‌رسد.

بحران کمبود تراشه به خودرو‌های تسلا هم رسید و حالا برخی از خودرو‌های این شرکت فاقد پورت USB‌ و بدون اطلاع قبلی به مشتریان تحویل داده می‌شوند.

تسلا با وجود کاستی هایی که اخیرا در تأمین تراشه در سراسر جهان وجود دارد، در صنعت خودروسازی پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است؛ اما حالا به نظر می‌رسد که این بحران به خودرو‌های این شرکت نیز راه پیدا کرده است.

خودروهای مدل 3 و مدل Y تسلا بدون پورت USB-C در کنسول وسط یا پشتی صندلی‌ها به خریدارا تحویل داده می‌شود.

با اینکه برخی به برخی از خریداران قبل از زمان تحویل درباره این مشکل اطلاع‌رسانی شده بود، برخی دیگر زمانی که خودرو‌ها را به خانه‌های خود بردند، متوجه این ایراد شده‌اند.

کارشناسان رسیدگی به امور مربوط به تحویل کالا و دیگر کارمندان تسلا، دلیل نبود پورت‌های USB را کمبود تراشه عنوان کرده‌اند.

برخی از گزارش‌ها حاکی از این است که تسلا به‌زودی و در ماه دسامبر ۲۰۲۱ (آذر ۱۴۰۰) پورت‌های USB را روی این خودروها نصب خواهد کرد، اما هنوز مشخص نیست که کدام خودرو‌ها شامل این امر می‌شوند.

تسلا مدت‌ها است که در این مورد اظهار نظری نکرده است، حتی به نظر می‌رسد که تیم روابط عمومی این شرکت منحل شده باشد.

خودرو‌های تسلا اولین خودرو‌های قربانی این بحران نیستند، کمبود تراشه باعث حذف نمایشگرهای لمسی در خودروهای بی‌ام‌و شده است. علاوه بر این، هر دوی این شرکت‌ها آپشن تنظیم پشتی صندلی‌هایشان را نیز حذف کرده‌اند.

مقاله‌ی مرتبط:
کمبود تراشه باعث حذف نمایشگر لمسی در خودروهای بی‌ام‌و شد
با توجه به اینکه خودروسازان هنوز جایگزین مناسب دیگری برای این قطعات پیدا نکرده‌اند، در حال حاضر تولیدات خود را متوقف کرده‌ و از مشتریان خواسته‌اند تا زمان بهتر شدن اوضاع منتظر بمانند.

خریداران خودروهای تسلا از پورت USB برای اتصال گوشی و شارژ بی‌سیم استفاده می‌کردند.

خودرو‌های تسلا، کالاهایی لوکس محسوب می‌شوند و این موضوع می‌تواند علاوه بر نارضایتی مشتریان، این شبهه را به وجود بیاورد که تسلا کیفیت را فدای ضرب‌العجل تحویل سه‌ماهه خود می‌کند.

خودکار از فونت‌هایی که روی سیستم‌تان نصب شده، استفاده می‌کند؟ فونت‌های وب، به صفحاتی که هر روز آن‌ها را مرور می‌کنید کمک می‌کند تا بهتر دیده شوند. اما وب‌فونت (WebFont) چیست و چگونه کار می‌کند

همه‌ی ما هر روز از فونت استفاده می‌کنیم. برخی از فونت‌ها به‌همراه سیستم‌عامل ارائه می‌شوند. پس از نصب برخی از برنامه‌ها مثل Adobe Creative Suite یا مایکروسافت آفیس، می‌توانید از فونت‌های نصب‌شده روی سیستم خود در این نرم‌افزارها استفاده کنید. این نوع فونت‌ها به‌صورت محلی روی حافظه‌ی سیستم شما ذخیره می‌شوند که به آن‌ها فونت دسکتاپ نیز گفته می‌شود.

اما با تغییر تجربه‌ی کار با رایانه‌ها در فضای آنلاین، نوع دیگری از فونت‌ها اهمیت پیدا کرده است. «وب‌فونت» در واقع فونتی است که روی فضای ابری ذخیره می‌شود و برای تولید متنی که در وب‌سایت‌ها نمایش داده می‌شود (مثل متن همین مقاله)، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تاریخچه مختصری از فونت‌وب
در روزهای اولیه‌ی اینترنت، تایپوگرافی در صفحات وب به فونت‌هایی محدود بود که روی سیستم کاربر نصب شده بود. بدین ترتیب اگر فونتی روی سیستم نصب نبود، وب‌سایت‌ها از یک فونت استاندارد بهره می‌بردند که احتمال نصب بودن آن روی سیستم وجود داشت. به‌همین دلیل طراحان وب اغلب از فونت‌های سیستمی پیش‌فرش در سایت‌های خود استفاده می‌کردند.

مایکروسافت مجموعه‌ای از فونت‌ها را به‌طور رایگان برای طراحی وب در دسترس قرار داده است. این بسته شامل فونت‌های سیستمی پرکاربرد مثل Comic Sans، Arial، Times New Roman و Trebucket بود. از طرف دیگر، طراحان می‌توانند از خانواده‌ی فونت‌هایی مثل Sans-Sefif، Serif و Monospace برای تعیین سبک کلی یک فونت بهره ببرند، حتی اگر آن فونت خاص در دسترس نباشد.

گوگل در سال ۲۰۱۰ با معرفی فونت‌های خود، وضعیت را تغییر داد. از آن زمان به‌بعد، رقبای دیگری مثل ادوبی تایپ‌کیت و افزونه‌های فونت میزبان‌وب، در دسترس قرار گرفت. میلیون‌ها وب‌سایت از سراسر جهان با وب‌فونت‌هایی مثل مجموعه‌ی فونت‌های گوگل اجرا می‌شوند.

وب‌فونت چگونه کار می‌کند
وب فونت

بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده‌ی وب‌فونت، فونت‌های گوگل بوده که شامل یک کتاب‌خانه‌ی وب گسترده با بیش از هزار فونت است. می‌توان از این فونت‌ها با استفاده از CSS در وب‌سایت‌های مورد نظر بهره گرفت. توسعه‌دهندگان گوشی‌های هوشمند نیست می‌توانند هنگام ساخت اپلیکیشن‌های اندروید، به این فونت‌ها دسترسی داشته باشند.

هنگامی که یک صفحه‌ی وب از فونت‌های گوگل استفاده می‌کند، فونت مورد نظر از پایگاه داده‌ی گوگل دریافت و سپس متن روی مروگر با استفاده از آن فونت به شما نمایش داده می‌شود. این فونت‌ها در سرور گوگل میزبانی می‌شود و تقریبا بلافاصله پس از درخواست، روی دستگاه کاربر بارگیری می‌شود. سایر خدمات فونت‌های ابری نیز تقریبا روش کارکرد مشابهی دارند.

جایگزین دیگر، استفاده از فونت‌های میزیبان و جاسازی شده در وب است. اینکار از طریق WOFF (خلاصه‌ی شده‌ی عبارت Web Open Font Format) انجام می‌شود. پسوند woff، درواقع یک فایل فونت فشرده است که توسط موزیلا توسعه یافته و با اکثر مرورگ‌های مدرن، سازگاری دارد. اگر قصد دارید از یک فونت سفارشی استفاده کنید ولی آن فونت در سرویس‌های وب‌فونت ارائه نشده است، می‌توانید از woff بهره ببرید.

وب فونت

پایگاه فونت‌های گوگل و همه‌ی فونت‌های زیرمجموعه‌ی آن، کاملا رایگان و برای همه‌ی کاربران در دسترس است. این پایگاه فقط از فونت‌های تحت مجوز منبع‌باز استفاده می‌کند و بسیاری از فونت‌ها مثل Lato، Roboto و Montserrat از جمله مهم‌ترین فونت‌هایی محسوب می‌شوند که امروزه در بسیاری از وب‌سایت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. گوگل این فونت‌ها را در یک وب‌سایت مخصوص میزبانی می‌کند. شما می‌توانید در این وب‌سایت حتی فونت‌های مختلف را باهم مقایسه کرده و آن‌ها را امتحان کنید. گوگل همچنین پایگاه داده‌ای از نمادهای رایگان در دسترس کاربران قرار داده است.

چگونه از فونت های گوگل در ورد و دیگر برنامه‌ها استفاده کنیم
ازآنجاکه این فونت‌ها به‌طور رایگان ارائه شده‌ است، می‌توانید فایل‌های فونت اصلی را برای استفاده در دسکتاپ، دانلود کنید. بسیاری از وب‌سایت‌ها، میزبان مخازن فونت‌های رایگان گوگل هستند که از جمله می‌توان به گیت‌هاب اشاره کرد. می‌توان از فونت‌های گوگل در پروژه‌های مختلف استفاده کرد یا آن‌ها را با دیگران به اشتراک گذاشت.

بسیاری از پلتفرم‌های نشر محتوا از جمله وردپرس و اسکوئراسپیس، از وب‌فونت‌ها پشتیبانی می‌کنند. اگر از یک وب‌سایت سفارشی استفاده می‌کنید، باید فایل فونت را در سرور خود آپلود کرده و از کدهای CSS برای استفاده از فونت دلخواه در وب‌سایت بهره ببرید.

استراتژی توسعه و بازاریابی سایت های بزرگ را در نظر بگیرید
یکی از کارهایی که یک متخصص کسب و کار اینترنتی همیشه باید انجام دهد، آنالیز و بررسی سایت های بزرگ، نحوه سئو(بهینه سازی برای موتورهای جستجو) و همچنین نحوه فعالیت آنها در شبکه های اجتماعی است.

اینکه آنها در طراحی سایت و تجربه کاربری به چه چیزهایی اهمیت می دهند، از چه کلمات کلیدی برای بهبود سئو استفاده می کنند و یا در شبکه های اجتماعی چه پست و محتوایی به اشتراک می گذارند که مردم بیشتر می پسندند، اینها به شما کمک می کند تصمیم های بهتر و هوشمندانه ای بگیرید.

اثر انگشت مرورگر شیوه‌ای برای جمع‌آوری اطلاعات کاربران و شناسایی آن‌ها توسط وب‌سایت‌های مختلف است که کاربردهای مثبت و منفی دارد.انگشت‌نگاری مرورگر روشی است که با آن وب‌سایت‌هایی که بازدید می‌کنید می‌توانند شما را شناسایی کنند. این شیوه بیشتر برای اهداف تبلیغاتی استفاده می‌شود، البته می‌توان از آن برای ایمن‌سازی وب‌سایت‌ها و حساب‌ها نیز بهره برد.

اثر انگشت مرورگر چیست؟
به گزارش How to Geek، وب‌سایت‌ها می‌توانند از اثر انگشت مرورگر برای شناسایی شما استفاده کنند. در این روش، داده‌های خاص ارسال شده به سایت توسط مرورگر بررسی شده و پروفایلی از شما به‌عنوان کاربر جمع‌آوری می‌شود. این اطلاعات گردهم آمده اثر انگشت نامیده می‌شود؛ زیرا با داده‌های کافی، می‌توان آن را مانند انگشتان دست شما کاملا منحصر‌به‌فرد ساخت.

قبل از اینکه بخواهیم درباره این موضوع عمیق‌تر صحبت کنیم، بیایید معانی برخی اصطلاحات را توضیح دهیم. عبارات «اثر انگشت مرورگر» و «اثر انگشت دستگاه» اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما این کاملا صحیح نیست. اثر انگشت دستگاه یا اثر انگشت ماشینی اطلاعاتی درباره دستگاهی است که از آن استفاده می‌کنید که از طریق مرورگر یا اپ جمع‌آوری می‌شود.

اثر انگشت مرورگر

اثر انگشت مرورگر خاص‌تر بوده و تمام اطلاعاتی که از طریق مرورگر جمع‌آوری شده را شامل می‌شود. علاوه‌بر اطلاعات دستگاه، داده‌هایی مانند نوع و نسخه مرورگری که استفاده می‌کنید، سیستم‌عاملی دارید، زبان مرورگر شما و بسیاری دیگر از داده‌های جزئی‌تر مانند وضوح صفحه نیز در آن جمع‌آوری می‌شود.

در نگاه اول شاید داده‌های گردآوری شده مفید نباشند. اما در صورت جمع‌آوری میزان کافی اطلاعات، تصویر کاربر در سمت دیگر واضح‌تر و واضح‌تر می‌شود. در نهایت، اثر انگشت به قدری دقیق می‌شود که سایت مورد نظر بتواند کاملا مطمئن باشد شما چه کسی هستید و از آن اطلاعات برای نشان دادن تبلیغات مناسب استفاده کند.

به‌عنوان مثال،‌ عده‌ای هستند که از نسخه خاصی از اندروید استفاده می‌کنند. علاوه‌براین، افراد دیگری نیز وجود دارند که از یک نسخه خاص کروم استفاده می‌کنند. ویژگی‌های دیگری مانند زبان مرورگر یا وضوح تصویر و سایر موارد نیز مهم هستند. در نهایت همه این اطلاعات جمع‌آوری شده و اسکریپت در حال اجرا کاربر را مرحله به مرحله به شناسایی بیشتر و خلق پروفایل انحصاری نزدیک می‌کند.

اثر انگشت مرورگر چگونه کار می‌کند؟
فهرست داده‌هایی که می‌توان از آن‌ها برای بهتر کردن یک پروفایل استفاده کرد طولانی است و الگوریتم‌های اثر انگشت نیز بسیار دقیق هستند. به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ درباره این موضوع انجام شد. طی آن اطلاعات جمع‌آوری شده از حدود ۸۱ درصد از بازدیدکنندگان وب‌سایت مورد نظر، به تولید پروفایل‌های منحصر‌به‌فرد انجامید. این بدان معنا است که سایت می‌توانست تعداد بسیار زیادی از بازدیدکنندگان خود را تشخیص دهد.

اثرانگشت مرورگر نه‌تنها با استفاده از جمع‌آوری داده‌های غیرفعال، مانند نوع مرورگر و وضوح صفحه‌نمایش، بلکه از طریق ابزارهای فعال‌تر نیز به دست می‌آید. در زیر چند نمونه آورده شده است.

انگشت‌نگاری بوم (Canvas fingerprinting): در این شیوه، یک بوم روی تصویر شما از وب‌سایت اجرا می‌شود که نامرئی است؛ این بخش بسته به نوع سخت‌افزار گرافیکی که استفاده می‌کنید، با اسکریپت متفاوت نمایش داده می‌شود. این راهی عالی برای شناسایی کارت گرافیک و درایورهای شما است. انگشت‌نگاری WebGL نیز از روش مشابهی استفاده می‌کند.
انگشت‌نگاری صوتی (Audio fingerprinting): این نوع اسکریپت نحوه پخش صدا در رایانه شما را تجزیه‌وتحلیل می‌کند. تغییرات کوچک در تن می‌تواند درایور صوتی شما را محدود کند.
انگشت‌نگاری رسانه‌ای (Media fingerprinting): این روش فهرستی از درایورهای رسانه موجود در رایانه شما تهیه کرده و تا حد امکان آن‌ها را شناسایی می‌کند.
در انگشت‌نگاری مرورگر تنها از داده‌های یک بخش استفاده نمی‌شود، بلکه سیستم تلاش می‌کند تا آنجا که می‌تواند اطلاعات مختلفی از قسمت‌های متفاوت سیستم جمع‌آوری کرده و در کنار یکدیگر قرار دهد تا در نهایت نزدیک‌ترین تصویر به کاربر ایجاد شود.

البته بهتر است به این مسئله اشاره کنیم که انگشت‌نگاری مرورگر همیشه چیز بدی نیست. این تکنیک همچنین برای اهداف امنیتی استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، این احتمال وجود دارد که سایت بانک شما هر بار که وارد سیستم می‌شوید، اطلاعاتتان را بررسی کند تا مطمئن شود خود شما قصد استفاده از کارت اعتباری را دارید. احتمالا برای شما هم رخ داده است، هنگامی که با دستگاه دیگری وارد حساب خود شده‌اید، پیام اخطاری برای شما ارسال و ورود با سیستمی متفاوت اطلاع داده شده است.

پروفایل اثرانگشت مرورگر برای چه کاری مناسب است؟
دلیل اصلی ساخت پروفایل اثرانگشت این است که بتوان تبلیغات را با دقت بیشتری به سمت کاربران هدف سوق داد. با شناسایی بهتر شخصیت کاربر، یک الگوریتم آسان‌تر می‌تواند تشخیص دهد کدام تبلیغات را نشان دهد یا ندهد. برای مثال، اگر مشخص شود که از یک دستگاه اندرویدی استفاده می‌کنید، احتمالا هیچ پیام مرتبط با آیفون را نخواهید دید.

اثر انگشت مرورگر

این توضیحات ممکن است شما را به یاد کوکی‌های مرورگر بیاندازد. باید به این نکته اشاره کرد درحالی‌که آن‌ها هدف مشابهی دارند، کاملا نسبت به یکدیگر متفاوت عمل می‌کنند. کوکی بیشتر شبیه یک دستگاه ردیابی است و سایتی که آن را روی رایانه شما قرار داده، می‌داند کجا هستید و چه می‌کنید. اما اثر انگشت مرورگر اینگونه عمل نمی‌کند. این تکنیک از داده‌های شما و دستگاهتان استفاده می‌کند تا متوجه شود چه کسی هستید، اما نمی‌تواند شما را ردیابی کند.

به همین دلیل، داده‌هایی که یک کوکی جمع‌آوری می‌کند ارزشمندتر است. البته می‌توان آن را غیرفعال کرد و مرورگرها به‌طور فزاینده‌ای کوکی‌های شخص ثالث را مسدود می‌کنند تا جلوی ردیابی کاربران توسط آن‌ها را بگیرد.

از سوی دیگر، اثر انگشت تقریبا برعکس است؛ از آنجا که بسیاری از داده‌هایی که توسط آن جمع‌آوری می‌شود برای نحوه مشاهده اینترنت حیاتی هستند، هیچ راهی برای خاموش کردن آن وجود ندارد.

نکته اصلی که درباره انگشت‌نگاری مرورگر وجود دارد این است که تقریبا نمی‌توان از آن فرار کرد. راه‌هایی برای غیرفعال کردن برخی انتقال داده‌ها با استفاده از افزونه‌هایی مانند NoScript (که جاوا اسکریپت را غیرفعال می‌کند) یا مرورگرهایی مانند Tor وجود دارد؛ اما درحالی‌که آن‌ها شما را ایمن نگه می‌دارند، بیشتر بخش‌های اینترنت را برای شما غیرفعال می‌کنند. اکثر سایت‌ها بدون اطلاعاتی که اسکریپت‌های اثر انگشت جمع‌آوری می‌کنند، نمایش داده نمی‌شوند.

در نهایت باید گفت که تقریبا هیچ راهی برای مقابله با اثرانگشت مرورگر وجود ندارد. حتی استفاده از روش‌هایی مانند حالت ناشناس و وی‌پی‌ان نیز نمی‌تواند مانع آن شود. اما برخی از مرورگرها، از جمله موزیلا، ادعا می‌کنند که تکنیک‌هایی را برای جلوگیری از جمع‌آوری اطلاعات کاربران به منظور ایجاد اثر انگشت مجازی توسعه داده‌اند. اما آن‌ها نیز به‌طور کامل قابل اعتماد نیستند.